- yad etmək
- yad etmek
Azərbaycanca-Türkcə Lüğət. 2011.
Azərbaycanca-Türkcə Lüğət. 2011.
yad — 1. sif. 1. Qohum olmayan, qohumluq və ya yaxınlıq əlaqələri ilə bağlı olmayan; özgə, kənar. Yad uşaqlar. Özünü yad adam kimi hiss etmək. – Bir gün kişi diqqət eləyib görür ki, övrəti gündüzlər ayağına corab geymir, . . yad kişilərin də yanında… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
zikr — <ər.> köhn. 1. Anma, yad etmə, xatirə gətirmə, xatırlama, adını çəkmə, adını söyləmə. Zikr etmək (eyləmək) köhn. – 1) anmaq, yad etmək, xatirə gətirmək, adını çəkmək, adını söyləmək. <Dərviş:> Mən də <Ruqiyyənin> adını ürəyimdə… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
eyib — is. <ər.> 1. Utanılacaq hal və ya hərəkət; nöqsan, kəsir, qüsur. Bundan əlavə, dəxi Yusif şahda həzar gunə özgə eyiblər tapdılar. M. F. A.. Eybimizi çulğalamışdı aba; Hər nə gəlirdi boşalırdı qaba. M. Ə. S.. Həqiqət, ər və arvad Bahadıra… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
təzkar — ə. xatırlama, yada salma, yad etmə … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
anmaq — f. Yada salmaq, xatırlamaq, yad etmək, yada gətirmək. Nərgis gözünə nigah edərdi; Yarın gözün anıb ah edərdi. F.. Keçən günləri ki, indi bu dəmlər; Dəli könül, əbəs anar, ağlarsan. M. P. V.. Layiqli əməldi səhvi anmaq; Lakin əzabı olurmu danmaq?… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
naziklik — is. 1. Nazik şeyin halı (qalınlıq müqabili). Parçanın nazikliyi. Paltarın nazikliyi. – Hər şey nazikliyindən sınsa, insan yoğunluğundan sınar. (Ata. sözü). 2. məc. İncəlik, həssaslıq, riqqət. Naziklik ilə qönçeyi xəndanı edən yad; Etməzmi həya… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
xatırlamaq — f. Yada salmaq, xatirinə gətirmək, yad etmək, anmaq. <Student> birdən birə ev sahiblərinin qonaq otağında bir dolab kitab olduğunu xatırladı. Ç.. Kim məni xatırlasa; Çıxaraq sahillərə; Mavi Xəzərə baxsın. N. Xəzri. Azad öz uşaqlıq illərini… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
yadlamaq — f. 1. Bax yadlaşmaq. 2. Yada salmaq, yad etmək. 3. məh. Bir bir saymaq, sadalamaq. Və başladı bir bir yadlamağa: qızıl üzüklər, qaşdaşlar. . . C. M … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
göz — is. 1. İnsan və heyvanda görmə orqanı. Qara gözlər. Ala gözlər. İri göz. – Xumar xumar baxmaq göz qaydasıdır; Lalə tək qızarmaq üz qaydasıdır. M. P. V.. Arvad . . yaşarmış gözlərini silib ərinin qabağında döyükə döyükə qaldı. S. Rəh.. Göz ağı… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ayaq — 1. is. 1. İnsan və heyvanın yeriməsinə xidmət edən bədən üzvü. Balaca ayaq. Qarın üstündə heyvan ayağının izi var. Ayaq barmaqları. – Təkərlərin səsi, atların ayaqlarının tappıltısı meşələrə səs salırdı. N. N.. Fərraşlar Məşədi Həsəni yıxıb… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
uzaq — sif. və zərf 1. Məsafə etibarilə yaxın olmayan, çox aralı olan (yaxın ziddi). Uzaq yerlər. Uzaq məsafə. – Köhnə Azərbaycanın uzaq bir bucağında; Qoca Həsən dayının alçaq koması vardı. R. R.. Ehtiyat xala dəmir yolundan xeyli uzaq səfalı yaylaq… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti